Ribuan sunset telah ku jelajahi
Ratusan lautaun telah ku ratapi
Puluhan ombak telah ku lalui
Tapi kenapa hanya satu yang buat sepi?

Dua, tiga, empat, riuh ramai didepan mata
Lima, enam, tujuh, semua terasa fana
Delapan, sembilan, sepuluh, sebelah…
Eh sebelas, sudahlah ku lelah menghitungnya

Dua puluh tiga puluh
Dikeningku banyak tersisah peluh
Telah kukerahkan tenagaku penuh
Untuk bangkit dan tidak kembali jatuh